غلامحسین بنان

دانلود آهنگ قدیمی آهنگ غلامحسین بنان تا بهار دلنشین+ متن کامل آهنگ

دانلود آهنگ های غلامحسین بنان با لینک مستقیم و با کیفیت بالا از سایت آهنگ های قدیمی هیژا موزیک

بهار دلنشین یا بهار آرزو یکی از تصنیف‌های بهاری و کلاسیک ایرانی و از ترانه‌های مشهور و ماندگار فارسی با شعری از بیژن ترقی است که نخستین بار در اوایل دهه ۱۳۳۰ شمسی با آهنگسازی روح‌الله خالقی و صدای غلامحسین بنان اجرا شد و از معدود ترانه‌های خاطره‌انگیزی است که تا کنون جاذبهٔ خود را در میان مردم حفظ کرده‌است. این ترانه سال‌ها بعد توسط خوانندگانی چون سالار عقیلی و علی زند وکیلی و… نیز بازخوانی شده‌است.

تصنیف بهار دلنشین در دستگاه همایون، با مایه آواز یا بیات اصفهان به سرپرستی خالقی و توسط ارکستر گل‌ها نواخته و اجرا شد و برای اولین بار از برنامه رادیویی گل‌های رنگارنگ شماره ۲۲۴ پخش شده‌است.

متن آهنگ تا بهار دلنشین از غلامحسین بنان

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ویران من

تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن
چون نسیم بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ویران من

باز آ ببین در حیرتم
بشکن سکوت خلوتم
چون لاله تنها ببین
بر چهره داغ حسرتم
ای روی تو آیینه ام
عشقت غم دیرینه ام
باز آ کنون در این بهار
سر را بنه بر سینه ام

دانلود آهنگ قدیمی غلامحسین بنان من از روز ازل+ متن کامل آهنگ

دانلود آهنگ های غلامحسین بنان با لینک مستقیم و با کیفیت بالا از سایت آهنگ های قدیمی هیژا موزیک

من از روز ازل نام قطعه ایست از آلبوم شاخه گل ۲ که آهنگ سازی آن توسط مرتضی محجوبی انجام شده و شعر آن متعلق به رهی معیری می باشد.

شاخه گل ۲ نام یک آلبوم موسیقی در سبک سنتی ایرانی باصدای غلام‌حسین بنان می‌باشد که توسط انتشارات ایران صدا منتشر شده‌است.  

متن آهنگ من از روز ازل از غلامحسین بنان

من از روز ازل، دیوانه بودم

  دیوانه روی تو، سرگشته  کوی تو

  سرخوش از باده ی، مستانه بودم

  در عشق و مستی، افسانه بودم

  نالان از تو شد چنگ و عود من

  تار موی تو، تار و پود من

  بی باده مدهوشم،ساغر نوشم

  ز چشمه نوش تو

  مستی دهد ما را ، گل رخسارا،

   بهار آغوش تو

  چو به ما نگری، غم دل ببری،

  کز باده نوشین تری

  سوزم همچون گل، از سودای دل

  دل، رسوای تو، من رسوای دل

  گرچه به خاک و خون، کشیدی مرا،

  روزی که دیدی مرا

  باز آ که در شام غمم، صبح امیدی مرا،

  صبح امیدی مرا